XENOPHON

I.

XENOPHON

Clandii Caesaris Medicus, secundum ipsum, Aesculpaii familiâ ortus: cuius precibus datum, ut omni tributô ivacui in posterum Coi sacram et tantum Dei ministram insulam

colerent, Tacit. l. 12. Annal. c. 61. Paulo post in conscientiam Agrippinae assumptus, de tollendo venenis Claudio, tamquam nisus evomentis adiuvaret, pinnam rapidô venenô illitam faucibus eius demisisse creditur. Ibid. c. 67.

II.

XENOPHON

Dux, Philosophus et Historicus celeberrimus: Grylli fil. Atheniensis, Socratis discipulus, ob eloquentiam Musa. Attica vocatus est; Equorum, venationis et rei familiaris imprimis studiosus, ut ex eius libris deprehendi potest. Dux copiarum, Byzantium ingressus, facundiâ suâ impediit, ne urbs diriperetur. Olymp. 95. Venit dein in amicitiam Cyri minoris, cum quo militavit, ac eius παιδείαν scripsit, non tam historiae serviens veritati, qua m ut perfectum Ducem institueret, uti Cicer. l. 2. de Orat. testatur, quem librum se frequenter lectitasse, et manibus trivisse l. 9. Famil. Epist. 25. dicit. Scripsit praeterea Symposium et Oeconomicum, a Cicerone in Latinum sermonem conversum, si credimus Columellae. Edidit et historiam Peloponnesiaci belli, ac eorum quae Athenienses post Thucydidem, quem edidit, gesserunt, primus Philosophorum hunc laborem aggressus. Quinctiliamus Xenophontis jucunditatem inaffectatam dixit, quam nulla affectatio consequi possit. Librum de Aequivocis, nôrunt omnes, Annii Viterbiensis abortum illum esse, qui Berosum, aliaque plnrima similiter commentus est: Cum Platone simultates gessit, teste Gelliô, l. 14. c. 3. Post memorabilem XM. Graecorum e Persia, quos ipse duxerat, reditum, Agesilaum in Asiam sequutus est, interfuitaque praelio ad Chaeroneam, unde Scylluntem se recepit, eo quod Cyrum sequutus Athenas redire non auderet. Postquam dein Spartanorum dominatio ab Epaminonda est labefactara, Corinthum abiit, ibi mortuus Olymp. 105. aetat. 90l. Hic aliquando sacrificans, auditâ morte filii, sertum, quod capite gestabat, deposuit, cum autem nuntius addidisset, illum fortiter pugnando obiisse, reposuit illud: Filius hic ille fuit, qui Epaminondam in praelio ad Mantineam occiderat. Diog. Laêrt. Pluribus persequitur hujus vitam Laertius, l. 2. Vide quoque Voss. de Hist. Graec. l. 1. c. 5. Varii hujus nominis authores fuêre, ut 1. Xenophon Atheniensis, frater Pythostrati illius, qui Theseida scripsit, ac inter caetera quoque Epaminondae ac Pelopidae vitam consignavit, teste Laertiô in Xenophonte. 2. Ab eodem Laertiô alter Xenophon commemoratur, qui Annibalis historiam literis tradidit. 3. Item alius fuit, qui de fabulosis prodigiis tractavit, eôdem teste. Xenophon Antiochenus, historicus, qui Babylonica condidit. Sunt autem amatoria. Suidas. 5. Xenophon, Ephesius historicus, qui Ephesiaca composuit. 6. Xenophon Cyprius, Historicus, qui Cypriaca consignavit. 7. Xenophon Lampsacenus, Geographus, ut videtur, cujus meminit Plin. l. 4. c. 13. et l. 6. c. 31. et Solinus, c. 22. 8. Xenophon etiam nescio qui, περίπλουν in literas retulit, de quo Plin. l. 7. c. 48. Nic. Lloydius.